Το θέμα των αγρών που δασώθηκαν, εν σχέσει με το ιδιοκτησιακό καθεστώς και τη διαχείριση τους ειδικότερα ρυθμίζεται με το άρθρο 67 του Ν. 998/1979 όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 39 του Ν. 4280/2014.
Προκειμένου να υπάρξει ενιαία αντιμετώπιση της διάταξης από τις δασικές υπηρεσίες της χώρας εκδόθηκε το ΦΕΚ Β΄767 με το οποίο καθορίζονται οι λεπτομέρειες εφαρμογής του άρθρου 67 του Ν. 998/1979, όπως ισχύει.
Για την εφαρμογή της διάταξης θα πρέπει να συντρέχουν οι παρακάτω προϋποθέσεις:
Α) οι εκτάσεις να φαίνονται ως αγροτικές στις Α/Φ (αεροφωτογραφίες) του 1945 ή του 1960 και δασώθηκαν μεταγενέστερα λόγω της εγκατάλειψης (Δηλ. στον χρόνο εξέτασής τους παρουσιάζουν δασική μορφή). Χρήση Α/Φ παλαιότερου έτους (1938) δεν πραγματοποιείται.
Β) για τις εκτάσεις αυτές υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας πριν της 23ης Φεβρουαρίου του 1946 και έχουν μεταγραφεί.
Γ) εκτάσεις των οποίων το ιδιοκτησιακό είναι λυμένο έναντι του Δημοσίου (θα εξετάζεται η Α προϋπόθεση ενώ δεν απαιτείται ο τίτλος να ανάγεται πριν το 1946). Απαιτείται όμως συνεχής και αδιάλειπτη σειρά τίτλων μέχρι σήμερα.
Δ) εκτάσεις που έχουν κηρυχθεί αναδασωτέες, εφόσον πληρούνται οι παραπάνω προϋποθέσεις.
ΔΕΝ ΕΜΠΙΠΤΟΥΝ
- 1. Εκτάσεις για τις οποίες το Δημόσιο έχει τίτλο ιδιοκτησίας (διαθήκη, δωρεά, δικαστική απόφαση)
- 2. Εκτάσεις που είναι καταγεγραμμένες ως δημόσια κτήματα (για την εφαρμογή της διάταξης απαιτείται προσκόμιση βεβαίωσης από την οικεία κτηματική υπηρεσία).
- 3. Εκτάσεις που εμφανίζουν στις Α/Φ του 1945 χορτολιβαδική μορφή.
ΑΔΕΙΑ ΓΕΩΡΓΙΚΗΣ & ΔΕΝΔΡΟΚΟΜΙΚΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ
Εκτάσεις που φαίνονται ως αγροτικές στις Α/Φ (αεροφωτογραφίες) του 1945 ή του 1960 και δασώθηκαν μεταγενέστερα λόγω της εγκατάλειψης (Δηλ. στον χρόνο εξέτασής τους παρουσιάζουν δασική μορφή), αλλά έχουν τίτλους ιδιοκτησίας μεταγενέστερο της 23ης Φεβρουαρίου 1946 και όχι νεότερου των δέκα ετών μέχρι την ημέρα δημοσίευσης του Νόμου 4280/2014 (δηλ. την 8-8-2004), ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ & ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΓΕΩΡΓΙΚΗ & ΔΕΝΔΡΟΚΟΜΙΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ.
Σημείωση
Χορτολιβαδικές θεωρούνται οι εκτάσεις που βρίσκονται επί ημιορεινών, ορεινών και ανώμαλων εδαφών και συγκροτούν φυσικά οικοσυστήματα αποτελούμενα από φρυγανική (μη ξυλώδη), ποώδη ή αυτοφυή βλάστηση ή από δασική μεν βλάστηση, που δεν συνιστά όμως δασοβιοκοινότητα.
Ως πεδινές χορτολιβαδικές εκτάσεις (μη ορεινέςημιορεινές και μη κείμενες επί ανώμαλων εδαφών) θεωρούνται οι εκτάσεις που έχουν τα χαρακτηριστικά του οικοσυστήματος ή της βλάστησης της παραγράφουκαι των οποίων, σωρευτικά, το υψόμετρο δεν υπερβαίνει τα 100 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, η δε μέση κλίση της εδαφικής επιφάνειας δεν υπερβαίνει το 8% και η μέγιστη εδαφική κλίση δεν ξεπερνά το 12% επί του συνόλου της εδαφικής επιφάνειας.]