Αποδίδοντας τη δέουσα τιμή στον φιλέλληνα-ποιητή Λόρδο Βύρωνα ο Δήμος, η τοπική κοινότητα και οι φορείς της Ζίτσας σε μια σεμνή τελετή πραγματοποίησαν τα αποκαλυπτήρια της προτομής που στήθηκε  στη μνήμη του, στον αύλειο χώρο του Δημοτικού καταστήματος της Τ.Κ. Ζίτσας.  

Το απόγευμα της Παρασκευής (06.05.2016) στην γεμάτη από κόσμο πλατεία, παρουσία των τοπικών αρχών και εκπροσώπων του πνευματικού κόσμου, ο δωρητής Μιχάλης Κατσουλίδης με τη βοήθεια της μικρής Γεωργίας Παπαγεωργίου που ήταν ντυμένη με τοπική φορεσιά, έκανε τα αποκαλυπτήρια της προτομής που φιλοτέχνησε ο γλύπτης Νικόλαος Γεωργίου.

Την τελετή άνοιξε με χαιρετισμό του ο Δήμαρχος Ζίτσας, Μιχάλης Πλιάκος, που αναφέρθηκε στην εμβληματική μορφή του Λόρδου Βύρωνα και τα ιδεώδη που πρέσβευε.  Ειδικότερα στο χαιρετισμό του ο Δήμαρχος τόνισε:

«Σήμερα αποδίδουμε την οφειλόμενη τιμή  στον φιλέλληνα, ποιητή και επαναστάτη Λόρδο Βύρωνα. Λέω την οφειλόμενη τιμή, γιατί στη σύντομη ζωή του, οι εμπειρίες που αποκόμισε από την πρώτη του επίσκεψη στην Ελλάδα και την περιοχή μας, φαίνεται πως στάθηκαν αρκετές για να μαγευτεί από τις ομορφιές της Ζίτσας κάνοντάς τη, τότε, γνωστή και διάσημη σε όλη την Ευρώπη, με τα ποιήματά του.

Ως Δήμαρχος αισθάνομαι ιδιαίτερη τιμή, γιατί σε τούτη την όμορφη πλατεία εκπληρώνουμε ένα χρέος στο μεγάλο αυτό φιλέλληνα που συνέβαλε τα μέγιστα στον αγώνα των Ελλήνων για να αποτινάξουν τον τουρκικό ζυγό και να ανακτήσουν την ελευθερία και ανεξαρτησία τους. Τιμούμε έτσι την ιδέα του φιλελληνισμού που στις μέρες μας τείνει να εκλείψει, με την ευχή και την ελπίδα ότι η οικονομική κρίση που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια θα αφήσει ανέγγιχτα τα διαχρονικά ιδεώδη του ελληνικού πολιτισμού και του έθνους μας.

Αλήθεια σήμερα δεν απειλούνται οι ίδιες αξίες με εκείνες που απειλούνταν όταν αναδύθηκε ο φιλελληνισμός; Δεν απειλούνται σήμερα η ελευθερία, η εθνική κυριαρχία και η ίδια η επιβίωση των λαών; Στην εποχή του Λόρδου Βύρωνα και της ελληνικής επανάστασης όπου μεσουράνησε ο φιλελληνισμός οι λαοί επαναστάτησαν ενάντια στους κατακτητές  και τις πολιτικές αυτοκρατορίες επικαλούμενοι την αξιοπρέπειά τους. Στην εποχή μας οι κατακτητές και οι πολιτικές αυτοκρατορίες έχουν για όπλα τους την οικονομική υποτέλεια των αδύναμων και την αποδόμηση των κοινωνιών από τα ιδανικά τους. Γι’ αυτό κρίνεται αναγκαία, όσο ποτέ άλλοτε, η ενδυνάμωση πρωτοβουλιών όπως αυτών που πρέσβευε ο Λόρδος Βύρων. Μα περισσότερο αναγκαία κρίνεται η δική μας αγάπη για την πατρίδα. Γιατί όσοι φιλέλληνες και αν βρεθούν αν οι Έλληνες δεν αγαπήσουμε τη χώρα μας δεν θα μπορέσουμε να δώσουμε τη μάχη για να ξεπεράσουμε τα δύσκολα. 

  Κλείνοντας, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσοι συνέβαλαν  στην υλοποίηση αυτής της προσπάθειας, που θεωρώ πως αποτελεί παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές για τους λόγους που προανέφερα. Ιδιαίτερα θέλω να ευχαριστήσω το ζεύγος Έβελυν και Μιχάλη Κατσουλίδη που χρηματοδότησε με δωρεά προς την τοπική κοινότητα την κατασκευή της προτομής του Λόρδου Βύρωνα, από τον αξιόλογο γλύπτη Νικόλαο Γεωργίου, που από σήμερα θα δεσπόζει και θα κοσμεί το χώρο αυτό. Επίσης, να ευχαριστήσω τους ομιλητές και όλους όσοι μας τιμάτε με την παρουσία σας στην αποψινή τελετή, γιατί μας δίνετε δύναμη και κουράγιο, να συνεχίσουμε τον αγώνα που καταβάλουμε τόσο για την επίλυση των καθημερινών ζητημάτων όσο και για την προώθηση θεμάτων που αφορούν στον πολιτισμό, τα γράμματα και τις τέχνες που λόγω της κρίσης που διέρχεται η χώρα μας θεωρούνται πολυτέλεια αν και δεν θα έπρεπε».

Ακολούθησαν χαιρετισμοί από τον πρύτανη του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Γεώργιο Καψάλη, το δωρητή Μιχάλη Κατσουλίδη, τον γλύπτη Νικόλαο Γεωργίου και τον τέως Πρόεδρο Ζίτσας Πέτρο Μίσιο.

 Κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση ήταν ο  τέως Δήμαρχος Ιωαννίνων Αναστάσιος Παπασταύρου  ο οποίος αναφέρθηκε στην «τυχαία» όπως τη χαρακτήρισε επίσκεψη του Λόρδου Βύρωνα στη Ζίτσα, τη διαμονή του στο μοναστήρι του προφήτη Ηλία και τη γνωριμία του με το μοναχό του μοναστηριού. Μια τυχαία επίσκεψη που τον σημάδεψε, την επανέλαβε και τον ώθησε να αποτυπώσει τις εντυπώσεις του στο έργο του «το προσκύνημα του Τσάιλντ Χάρολντ» και το απόσπασμα με τίτλο «μοναστική Ζίτσα».    Μετά την ομιλία τελέσθηκε επιμνημόσυνη δέηση και η εκδήλωση έκλεισε με δεξίωση που είχαν επιμεληθεί τα μέλη του Συλλόγου Γυναικών Ζίτσας.